Ես Իսրայելյան Մարիամն եմ ։ Ծնվել եմ 2014թ․, փետրվարի 17-ին՝ Երևանում։ Սովարում եմ Մխիթար բաստացի կրթահամալիրի Արևմտյան 3․2 դասարանում ։ Ես այս պահին կարդում եմ Փադինգթոնի արկածներ գիրք ։
Դպրողից զատ ես հաճաղում եմ Երևանի գեղասահքի մարզա դպրոց։ Նայեվ հաճաղում եմ հեծանիվարության դասերի։
Ես դեռ չեմ որոշել թէ ինչ մասնագիտություն եմ ընտրելու։
Ազատ ժամանակ գիրք եմ կարդում և զբաղվում եմ հեռաղոսիայի տարպեր ծրագրներով։Մենք ընտանիքավ շատ ենք ճամփորդում ։Ես սիրում եմ իմ դպրոցը իմ կնկերներին և ուսուցիչներին։
Իմ ընկներները
Ես ունեմ լիքը ընկներներ։ Ես սիրում եմ շատ ժամանակ անցկացնել Նարեյի և Արմենի հետ ։Նարեն շատ է սիրում երգել , իսկ արմեն շատ է սիրում տարբեր գրքեր կարդակ։Արմենը Հաճաղում է Բասկետբոլի։Արմենըունի լավ բնավորության գծեր նա դասերից հետո կարդում է իր սիրելի գիրքը ես նրան կբնութագրեմ 3 հատկանիշներով՝ խելացի, բարի, համբերատար։ Իմ ընկերների բլօկները կարող եքտեսնել այատեղ։
Իմ ուսումնական տարին․ ձեռքբերումներն ու դժվարությունները
Այս տարվա իմ ձեռքբերումներն են Գեղասահքում կատարել դժվար վարժությունները՝ սահել դեպի հետ, անել պիստալեծիպ, ցապիլկա, պրիսիդանիա, կառզինկա և այլ ․․․ Նայև իմ համար դժվար եր հեծանիվ վարել , բայց ես այնքան փորձեցի, որ արդեն կարողանում եմ վարել հեծանիվ ։ Հեծանիվավարություն ինձ համար դժվար էր։ Այս տարի կարողացա ինքնուրույն կարաղացա գրել հեքիաթներ և հորինուկներ։
Երգ
Իմ բլոգում ունեմ «երգ» բաժին, որտեղ իմ աշխատանքներն եմ տեղադրում ։
Երգ-երաժշտության դասերի ընթացքում մենք շա՜տ երգեր ու պարեր սովորեցինք։ Իմ սիրելի պարը «Կարնո քոչարին» է։ Ես շատ մեմ սիրում երգել և պարել։
ՄԱԹԵՄԱՏԻԿԱ
Իմ բլոգում ունեմ «Մաթեմատիկա» բաժին, որտեղ իմ աշխատանքներն եմ առանձնացնում։
Մաթեմատիկայից սովորեցինք սյունակաձև բազմապատկումը, սյունակաձև բաժանումը երկնիշ, եռանիշ և քառանիշ թվերով։ Սյունակաձև բազմապատկումն ու սյունակաձև բաժանումն սկզբում դժվար էր թվում ինձ, բայց քիչ-քիչ սովորեցի։ Լուծեցինք խնդիրեր և լի՜քը մաթեմատիկայի առաջադրանքներ կատարեցինք։ Մենք նաև խաղացինք «Գնորդ-վաճառող» խաղ։ Այտեղ ես վաճառողն էի։ Ես վաճառում էի մրգեր։ Կշռում էի այդ մրգերը։ Մենք նաև բանավոր մաթեմատիկայի դասին չափեցինք մեր դպրոցի շրջապատը։ Արեցինք «Կուբիկ-ռուբիկ»-ի մրցույթ։ Նաև սովորեցի հավաքել «կուբիկ-ռուբիկ» գլուխկոտրուկը։ Ես պատրաստել եմ մաթեմատիկայի հավես խնդրագիրք։
Ես շատ եմ սիրում մաթեմատիկա առարկան։ Բլոգում ունեմ «Մաթեմատիկա» բաժինը և բոլոր նյութերն այնտեղ եմ հավաքում։
ՇԱԽՄԱՏ, ՍԵՂԱՆԻ ԽԱՂԵՐ
Մենք ունենք ուրբաթ օրը սեղանի խաղեր։ Ընկեր Առնոլդը գալիս է մեր դասարան և մենք շախմատ ենք խաղում։ Լինում է, որ մենք ենք սեղանի խաղեր բերում և խաղում այդ սեղանի խաղերով։ Ես շատ եմ սիրում սեղանի խաղեր։ Իմ ամենասիրելի սեղանի խաղը այդ շախմատն է։
նապաստականմանների կարգի կաթնասունների ընտանիքի ներկայացուցիչներ են։ Հայտնի է նապաստակների մոտ 50 տեսակ: Տարածված են բոլոր գոտիների դաշտերում, թփուտներում եւ այլուր։ Մարմնի երկարությունը 50-60 սմ է, կենդանի զանգվածը՝ 4-7 կգ։ Ականջները երկար են, պոչըկարճ։ Հետին վերջավորությունները երկար են աոջեւիններից։ Արագավազ է։ Սնվում է բուսական կերով։ Նապաստակներն ունենում են 3–6 ձագ, որոնք ծնվում են բաց աչքերով, աղվամազածածկ, շարժվելու ունակ եւ մի քանի օր անց կարողանում են ինքնուրույն սնվել: Տարվա ընթացքում նապաստակները ձագ են ունենում 2-3 անգամ: Նապաստակի կաթը շատ սննդարար է. 6 անգամ ավելի յուղալի է, քան կովի կաթը. այնպես որ 1 անգամ կերակրվելուց հետո ձագը 3–4 օր կուշտ է լինում: Իսկ 3–4 օր անց ձագերն արդեն կարող են խոտ ուտել: Նապաստակին հաճախ են վախկոտ անվանում: Սակայն դա այդպես չէ. արժե տեսնել, թե նա ինչպես է երկար ցատկերով, ասես գետնատարած, երկար ականջները մեջքին սեղմած առաջ նետվում եւ փախչում որսկան շներից: Ցատկելով մեկ հետ, մեկ կողք՝ խառնում է հետքերը, ապա հեռանում է ու թաքնվում: Զուր չէ, որ նապաստակին «շլդիկ» են ասում. նա ոչ միայն իր առջեւն ու շուրջն է տեսնում, այլեւ մի քիչ էլ՝ հետեւը: Ականջները նույնպես շրջվում են չորս կողմ, եւ գլուխը պտտելու կարիք չի լինում: Նապաստակները տարածված են ամենուրեք, բացի Մադագասկար կղզուց, Հարավային Ամերիկայի հարավային շրջաններից եւ Անտարկտիդայից: ՀՀ-ու :
Հարցեր եւ առաջադրանքներ
Տեքստից դուրս գրի՛ր անծանոթ բառերը, բացատրի՛ր բառարանի օգնությամբ:
Ի՞նչ նոր տեղեկություն իմացար նապաստակի մասին:
արմնի երկարությունը 50-60 սմ է, կենդանի զանգվածը՝ 4-7 կգ։ Ականջները երկար են, պոչըկարճ։ Հետին վերջավորությունները երկար են աոջեւիններից։ Արագավազ է։ Սնվում է բուսական կերով։ Նապաստակներն ունենում են 3–6 ձագ, որոնք ծնվում են բաց աչքերով, աղվամազածածկ, շարժվելու ունակ եւ մի քանի օր անց կարողանում են ինքնուրույն սնվել: Տարվա ընթացքում նապաստակները ձագ են ունենում 2-3 անգամ: Նապաստակի կաթը շատ սննդարար է. 6 անգամ ավելի յուղալի է, քան կովի կաթը. այնպես որ 1 անգամ կերակրվելուց հետո ձագը 3–4 օր կուշտ է լինում: Իսկ 3–4 օր անց ձագերն արդեն կարող են խոտ ուտել: Նապաստակին հաճախ են վախկոտ անվանում: Սակայն դա այդպես չէ. արժե տեսնել, թե նա ինչպես է երկար ցատկերով, ասես գետնատա
Երկար քթով մի փոքրիկ ծերուկ, բուխարու առաջ նստած, պատմում էր իր արկածները։ Լսողները նրա երեսին ծիծաղում էին.Ա՜յ քեզ Մյունխհաուզեն, ա՜յ քեզ բարոն։ Բայց ծերուկը նրանց չէր էլ նայում։ Նա հանդարտ շարունակում էր պատմել, թե ինչպես է թռել լուսին, ինչպես է ապրել երեքոտանի մարդկանց մեջ, թե ինչպես իրեն մի մեծ ձուկ կուլ է տվել, ինչպես է գլուխը կտրվել։ Սի անգամ ինչ-որ մի անցորդ լսեց, լսեց նրան ու հանկարծ բացականչեց. – Ա՜յդ բոլորը սուտ է։ Այնպիսի բաներ չեն եղել։ Ծերուկը դեմքը խոժոռեց եւ ծանր ու մեծ պատասխանեց. Այն բոլոր կոմսերը, բարոնները, իշխաններն ու սուլթանները, որոնց ես պատիվ եմ ունեցել լավագույն բարեկամներ անվանել, միշտ ասում էին, որ ես աշխարհիս ամենաճշմարտախոս մարդն եմ։ Շրջապատողներն ավելի բարձր հռհռացին։Մյունխհաուզենը ճշմարտախոս մարդ է։ Հա՛, հա՛, հա՛, հա՛, հա՛, հա՛… Իսկ Մյունխհաուզենը, նրանց վրա ուշադրություն չդարձնելով, շարունակում էր պատմել, թե ինչպես եղջերվի գլխին մի հրաշք-ծառ էր աճել։Ծա՞ռ… եղջերվի գլխի՞ն…Այո, բալի ծառ, իսկ ծառի վրա՝ բալ… Հյութալի, քաղցր բալ… Այդ բոլոր պատմվածքները տպված են այստեղ, այս գրքում` «Մյունխհաուզենի արկածները»։ Կարդացե՛ք եւ ինքներդ դատե՛ք, աշխարհում բարոն Մյունխհաուզենից ավելի ճշմարտախոս մարդ եղե՞լ է արդյոք։
Հարցեր և առաջադրանքներ
Նկարագրի՛ր և բնութագրի՛ր Մյունխհաուզենին: Մյունխհաուզենը շատ լուրջ էր և ճշմարտախոս։
Քեզ ծանոթ ո՞ր հերոսին կնմանեցնես նրան, ինչու՞։ Սողպրաս
Հայր Բոնամին գիտեր-չգիտեր, ընդամենը մի հեքիաթ գիտեր: Ամեն օր նա այդ հեքիաթն էր պատմում եւ այնքան էր պատմել, որ բոլորս արդեն անգիր էինք արել: Հեքիաթը որսորդների մասին էր եւ այնքան զվարճալի էր, որ լսողը ծիծաղից թուլանում էր: Ահա այդ հեքիաթը: Լինում են, չեն լինում, երկու որսորդ են լինում: Օրերից մի օր, սովորականի պես, շներին առաջ են անում ու գնում որսի: Էս շներից մեկը սատկած է լինում, մյուսի բերանում էլ իսկի շունչ չի լինում: Գնում են, գնում, հասնում են մի անտառ: Էս անտառում ոչ ծառ է լինում, ոչ էլ թուփ: Հանկարծ դիմացի թփից մի նապաստակ է դուրս գալիս, կանգնում որսորդների առաջ, բայց սրանք ոչ մի նապաստակ էլ չեն տեսնում: Թր՜ըխկ, թր՜ըխկ… Կրակում են, նապաստակին սպանում, ուրախանում: Ու շվարում կանգնում են. չգիտեն, թե ինչ անեն:
Հասկացա՜,- բացականչում է նրանցից մեկը: – Հրե՜ն, էն դղյակը տեսնո՞ւմ եք, գնանք այնտեղ: Գնում են: Մոտենում են թե չէ՝ տեսնում են դղյակի պատերի բոլոր քարերը դես ու դեն են շաղ տված. դղյակ մի ասա, մի ավերակ ասա: Թա՜կ, թա՜կ… Թակում են դղյակի դուռը, հետն էլ գոռում. «Ա՜յ մարդ, դուռը բաց արա, մենք գիտենք, որ դու կաս, բայց հիմա այդտեղ չես»: Դուռը բացում է մի մորուքավոր: Էս մորուքավորի մորուքը էնքան երկար է լինում, որ մինչեւ գետին էր հասնում: Բայց մորուքի մեջ ոչ մի մազ չի լինում:
Ի՞նչ եք ցանկանում, բարի պարոններ,- հարցնում է նա: 71
Մի նապաստակ ենք սպանել, ուզում ենք տապակել, բայց նապաստակ չունենք:
Ի՜նչ եք ասում,- պատասխանում է մարդը: – Դե լավ, նե՜րս համեցեք: Ես էլ մի մեծ կաթսա ունեմ: Կաթսաս անտակ է, տակն էլ տակից պոկված է: Բայց ոչինչ, նապաստակը բերեք, կկտրատենք, կլցնենք մեջը: Մսի կտորները կթափվեն, մսաջուրը կմնա: Այսպես, ամեն օր, հայր Բոնամին մեզ պատմում էր իր այս հեքիաթը, եւ դա շատ զվարճալի էր: Հարցեր եւ առաջադրանքներ
Հեքիաթից դուրս գրի՛ր անծանոթ բառերն ու օնլայն բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր: ————————————————————————————————————— ————————————————————————————————————— ————————————————————————————————————— —————————————————————————————————————
Ինչի՞ մասին էր Հայր Բոնամիի հեքիաթը: Վորսորդնբերի
Սուտլիկ որսկանն ի՞նչ կասեր, եթե լսեր հայր Բոնամիի հեքիաթը: ինձ թվում է , որ նրանք ոչինչ չեին ասի այլ նրանց հետ ընկերուփյուն։
Համբարձումն եկավ, ծաղկունքը ալվան Զուգել են հանդեր նախշուն գորգերով: Փունջ-փունջ աղջիկներ սարերը ելան Վիճակ հանելու աշխույժ երգերով: -Համբարձում յա´յլա, Յայլա´ ջան, յա´յլա, Սև սարեր, յա´յլա, Յայլա´ ջան, յա´յլա: Երգ ու բույր խառնած, Թև-թևի բըռնած Զուգում են լեռներ, Ծաղիկ են քաղում, Ծաղկի հետ խաղում, Ինչպես թիթեռներ: -Համբարձում յա´յլա, Յայլա´ ջան, յա´յլա, Լավ օրեր, յա´յլա, Յայլա´ ջան, յա´յլա
Հարցեր և առաջադրանքներ
Կարդա՛ բանաստեղծությունը, փորձի՛ր պատմել՝ ինչպե՞ս են նշում Համբարձման ծեսը։
Տեղեկություններ դուրս գրի՛ր համացանցից․ ե՞րբ ենք նշում Համբարձման ծեսը:
Ծիսակատարությունը, որի մեջ գլխավոր դեր է խաղում , ընթանում է ասնակցությամբ։ Այն ուղեկցվում է ։ Ծեսը հավատացյալների վրա ներգործելու ազդու միջոց է։ Ծեսերը արտահայտում են որոշակի հասարակական հարաբերություններ, ուստի ժամանակի ընթացքում փոփոխվում, վերամշակվում և հարմարեցվում են իրադրության պահանջներին։ Ծեսերի գիրքը հին հայոց մեջ կոչվել է կամ ։ Հետագայում քրիստոնեական եկեղեցին Մաշտոց անվանեց օրհնությունների գիրքը։
Գարնանը նշվող էլ ի՞նչ ծեսեր ու տոներ գիտես, գրի՛ր։
Մի ծառ կանգնած էր այգում: Արևի շողերն ընկնում էին նրա վրա, քամին թեթև վազվզում էր ճյուղերի միջով, իսկ տերևները շշնջում էին. «Ցանկությո՜ւն, ցանկությո՜ւն, ցանկությու՜ն պահի՛ր»: Ծառը սովորական չէր, կախարդական էր: Ով կանգներ ծառի տակ ու ցանկություն պահեր, նրա ցանկությունը կկատարվեր: Ծառի կողքին մի տնակ կար: Տնակում մի գիրուկ ծերուկ էր ապրում: Նրա անունը Ուիլիամ Քեդոգան Սմիթ էր: Նա օճառ էր վաճառում գյուղի խանութում և չէր սիրում փոքրիկ տղաներին ու աղջիկներին: Մի օր նա կանգնեց կախարդական ծառի տակ ու ասաց.
— Ուզում եմ, որ մեր թաղում ապրող բոլոր աղջիկներն ու տղաները հայտնվեն Լուսնի վրա: Հենց նա այս բառերն ասում է, բոլոր տղաներն ու աղջիկները հայտնվում են Լուսնի վրա: Այնտեղ ցուրտ էր ու տխուր, փոքրիկները սկսում են լաց լինել: Բայց նրանք այնքան հեռու էին, որ մայրիկները չէին կարող լսել նրանց ձայները: Հենց որ երեխաները հայտնվում են Լուսնի վրա, ծառի վրայի բոլոր թռչունները էլ չեն երգում: Իսկ մի կեռնեխ նայում է պարոն Սմիթին ու ասում.
— Ես ուզում եմ, որ բոլոր երեխաները նորից վերադառնան: Պարոն Քեդոգան Սմիթն ասում է.
— Ուզում եմ, որ Լուսնի վրա հայտնվեն: Իսկ կեռնեխը` «Ուզում եմ, որ վերադառնան»: Երեխաները գնալով ավելի ու ավելի են շփոթվում, չեն հասկանում, թե որտեղ են` Երկրի՞, թե՞ Լուսնի վրա: Պարոն Սմիթը ոտքը խփեց գետնին ու ասաց. «Ուզում եմ… », բայց չհասցրեց շարունակել, որովհետև կեռնեխը շատ արագ ասաց. «Ուզում եմ, որ պարոն Սմիթը բարի դառնա»: Եվ պարոն Սմիթը, ով հենց նոր պատրաստվում էր ասել. «Ուզում եմ, որ բոլոր երեխաները հայտնվեն Լուսնի վրա», հանկարծ միտքը փոխեց, քորեց գլուխն ու ասաց.
— Ուզում եմ, որ բոլոր երեխաները կեսօրին գան ինձ հյուր` թեյ խմելու, մենք թխվածք կուտենք ու նարնջի հյութ ու լիմոնադ կխմենք: Իսկ ես այլևս օճառ չեմ վաճառի, փոխարենը հրուշակեղենի խանութ կբացեմ, թող բոլորն ինձ Ուիլիամ Քեդոգան Սմիթի փոխարեն պարզապես Բիլ Սմիթ ասեն: Հեյ-հո՜, հեյ-հո՜: Նա երեք անգամ գլուխկոնծի տվեց, իսկ ծառի վրայի թռչունները նորից սկսեցին երգել: Արևը շողում էր, քամին կամացուկ վազվզում էր ծառի ճյուղերի մեջ, իսկ տերևները շշնջում էին. «Ցանկությո՜ւն, ցանկությո՜ւն, ցանկությու՜ն պահիր»:
Դուրս գրի՛ր անհականալի բառերը ու բացատրի՛ր առցանց բառարանի կամ մեծերի օգնությամբ:
Պատմի՛ր ծառի մասին: Ինչո՞ւ այն սովորական ծառ չէր:
Իմ կարծիքով նա այդպես էլ պետք է լինի։
Դուրս գրիր քեզ դուր եկած հատվածը:
— Ուզում եմ, որ մեր թաղում ապրող բոլոր աղջիկներն ու տղաները հայտնվեն Լուսնի վրա: Հենց նա այս բառերն ասում է, բոլոր տղաներն ու աղջիկները հայտնվում են Լուսնի վրա: Այնտեղ ցուրտ էր ու տխուր, փոքրիկները սկսում են լաց լինել: Բայց նրանք այնքան հեռու էին, որ մայրիկները չէին կարող լսել նրանց ձայները: Հենց որ երեխաները հայտնվում են Լուսնի վրա, ծառի վրայի բոլոր թռչունները էլ չեն երգում: Իսկ մի կեռնեխ նայում է պարոն Սմիթին ու ասում.
Ինքդ վերնագրիր պատմությունը:
Յուրհատուկ ծառ
Դուրս գրի՛ր կեռնեխի ցանկությունը:
— Ես ուզում եմ, որ բոլոր երեխաները նորից վերադառնան: Պարոն Քեդոգան Սմիթն ասում է.
